Wet van de sterkste - part 2

05 mei 2022

Decospan Menen - Knack Roeselare: 0-3

Setstanden: 24-26, 13-25, 15-25

Ook in de tweede finalewedstrijd heeft Decospan Menen niet kunnen stunten tegen Knack Roeselare. De thuisploeg - allez, eigenlijk de uitploeg - zette in set 1 een scheve situatie recht met een indrukwekkende opslagreeks. Daarna kwam Menen - nochtans gesteund door een prachtige green wall - duidelijk te kort.

Beide coaches kozen voor dezelfde opstellingen als vorige vrijdag. Zowel Knack als Menen waren dus 'au grand complet' en zouden van de openingsset de beste set van de finale maken. Al bij het eerste punt moest de VAR aan het werk en het zou niet voor het laatst zijn. Menen maalde er niet om en sprokkelde al snel twee punten voorsprong. Een killblock van Andersen op Coolman zorgde zelfs voor 14-11 en de 16-12 was van Rotty. Tijd voor een dubbele wissel bij Knack. Het bleek een gouden zet, want Depovere serveerde ace na ace. Bij 16-17 was alles te herdoen voor Menen. Roeselare bleef nu ijzersterk serveren, maar in het spel was Decospan toch de evenknie. Bij 21-23 werd een dubbel contact van Ahyi al dan niet terecht afgefloten. Zoals wel vaker schoot de volledige Knack-delegatie uit haar krammen en Ahyi mocht ongestraft de stoel van de scheidsrechter beroeren. Op de koop toe liet eerste scheidsrechter Luts zich overrulen door zijn tweede scheidsrechter. Zo bleef het 21-23, maar niet voor lang, want Rotty stelde gelijk met een knappe duwbal. Kindt redde nog setbal ééns (24-24), maar de tweede was wel prijs. De ace van Ahyi illustreerde de Roeselaarse overmacht aan de opslag.

Met de 1-0 en 2-1 leek Decospan de opdoffer toch te hebben verwerkt, maar daarna was er geen doorkomen meer aan. Keer op keer stond het Roeselaarse blok in de weg. Het werd 2-5, 4-8 en 6-12. Dat de servicedruk van Knack omlaag ging, was zelfs geen probleem, want bij Menen ging het van kwaad naar erger. Brems, Dedeyne, Bille, Vanneste én Libert mochten allemaal invallen, maar het kalf was dan al lang verdronken. De 12-23 van Libert leverde wel nog enkele olé olé gezangen op. De Menense onmacht aan de servicelijn - wij serveerden om niet te missen, Knack serveerde om te acen - bleek eens te meer toen Andersen miste op setbal.

Rotty met twee scores (3-3 en 4-4) kon de schijn nog even hoog houden in het begin van set 3, maar daarna toonde Knack zich weer een perfect geoliede machine. Verhanneman demonstreerde op de pipe voor 7-9 en 8-12. Na een outaanval van een bleke Plaskie (8-13), een puntje van D'hulst (9-14), een netrolace van Desmet (9-15) en een loepzuivere straataanval van Ahyi voor 10-16 had Knack de overwinning zo goed als op zak. Toch vond de scheidsrechter het nodig om kapitein Sinnesael in die fase te trakteren op een rode kaart. Geen kat die zich herinnert wanneer onze kapitein deze bedenkelijke eer ooit te beurt viel. We hoeden ons doorgaans voor kritiek op de arbitrage, maar dit was toch iets te veel 'twee maten en twee gewichten' en een 'gebrek aan ellebogen', wat ook werd beaamd door het duo Willems-Baeyens en achteraf ook door D'hulst. Het doet niets af aan de verdienste van Knack dat met veel overmacht doorstoomde naar 15-25, al had hun time-out bij 15-24 nu ook weer niet gemoeten.

We eindigen op twee positieve noten. Ten eerste: we krijgen zaterdag nog een derde kans. Ten tweede: het groene legioen bewees eens te meer uit het goede supportershout gesneden te zijn - ook dat werd achteraf toegegeven door menig Knack-fan. Set 1 was in ieder geval een legendarisch kippenvelmoment, de afloop buiten beschouwing gelaten.

Daarom: boek snel je ticket voor zaterdag en wie weet mogen we volgende woensdag nog eens onze tifo en groene T-shirts uit de kast halen. In het andere geval erkennen we nederig onze meerdere. Opgelet: we verhuizen weer naar ons hoekje aan de korte kant van het veld. De groene plaatsen uitkiezen dus.