Jin, twji, drieje!

22 december 2024

Decospan Menen - Haasrode Leuven: 3-2

Setstanden: 17-25, 25-22, 25-15, 21-25, 15-10

Alle goede dingen bestaan uit drie! Drie keer speelde Decospan Menen dit seizoen al tegen Leuven, drie keer haalden we het in de tiebreak. Die van gisterenavond was de mooiste, met als beloning een derde bekerfinale op rij. Deze hattrick is sowieso al de strafste prestatie uit de geschiedenis van onze club. Alleen bekerwinst kan het nog mooier maken. Afspraak op zondag 2 maart in het Sportpaleis voor derde keer, goede keer!

Zoals verwacht was Vauban helemaal volgelopen voor de terugwedstrijd van de halve finale van de beker. De inzet was dan ook torenhoog, want de bekerfinale werd al maanden hét hoofddoel van het seizoen genoemd. Tel daar de flow van de voorbije weken bij en het publiek vindt massaal de weg naar de Hel van Mjinde.

Minder verwacht was dat het vooral de thuisploeg was die onder de indruk was van de omstandigheden. Aanvallend liep het voor geen meter, met een ongewoon hoge foutenlast tot gevolg. Dan was Leuven veel efficiënter, met onder meer 4 op 5 van Van Dyck en een vrank en vrij spelende Witvrouwen. Na 17-25 in set 1 werden hier en daar al wat wenkbrauwen gefronst. Was een anticlimax in de maak?

Niet met mij dacht kapitein Vandecaveye en aan de service bracht hij Decospan 2-0 voor. Met twee keer Pitakoudis en een legbal van Witvrouwen keerde Leuven echter snel de rollen om (3-4). Nek aan nek ging het daarna naar 9-9, het moment waarop Lankinen een duwduel won aan het net. Hoogstaand was het nog altijd niet, spannend des te meer. Twee killblocks op een stilaan wegdeemsterende Van Dyck zorgden voor wat ademruimte (13-9). Toen Gempin ook nog eens voluit ging op een moeilijke bal, was het vertrouwen helemaal terug (14-10). Die vierpuntenkloof bleef intact tot 18-14, maar na drie Meense fouten werd het plots weer warm (19-18). Een mindere Vandecaveye betaalde het gelag en werd vervangen door Lecat. Na een spectaculaire rally met een of andere miraculeuze voetredding zag het er bij 21-18 weer beter uit. Lecat zorgde voor twee setballen bij (24-22). De eerste was bingo doordat Poole in de fout ging.

In set 3 had de thuisploeg al snel zijn schaapjes op het droge. Het begon met een opslagreeks van de kapitein (van 3-3 naar 8-3). Bij 12-5 wisselde Tuerlinckx nagenoeg zijn volledige team, met onder meer de immer opgefokte Hofmans tussen de lijnen. Het wierp nog niet meteen vruchten af, want Gempin - topscorer van de avond met 23 punten - lanceerde na de tweede Leuvense time-out een loepzuivere ace (15-6). Zowel de 18-10 als de 19-11 waren voor Van de Velde, met daarna ook nog een monsterblock op de Hofmans. Opnieuw was de eerste setbal bij 24-15 meteen de goede.

Decospan zat nu op rozen en kreeg met de vierde set, de eventuele tiebreak en de eventuele golden set drie kansen om het af te maken.

Kans één zou het niet worden. Met Hofmans in de hoofdrol (8 op 10 aanvallend) en veel opslagdruk ging Leuven er vol voor. Bij 9-14 zag het er dus niet goed uit, maar zoals wel vaker dit seizoen toonde de thuisploeg veerkracht. Een ace van Jurkovics zorgde zelfs voor 16-16. De Vleeschhauwer - in de plaats van Lilembo - toverde nog twee bijkomende aces uit zijn arm voor 18-18 en 19-18. De jonge hoofdaanvaller durfde even later wel niet voluit te gaan. Witvrouwen aan de serve en Hofmans aan het net deden dat wel (19-21). Lankinen ging het punt daarna nog een bal halen achter de scheidsrechter, afgerond door De Vleeschhauwer (20-21). Toch was het Leuven dat vier setballen kreeg bij 20-24. De eerste lieten ze na een slechte pasovername van Vandecaveye gewoon vallen, maar na een outserve van Verhamme was het wel prijs (21-25).

Tiebreak dus, en laten we daar nu net goede ervaringen mee hebben tegen Leuven. Van de Velde met een remmend blok op Valkiers en daarna een killblock zorgde voor de beste start (2-0). De Vleeschhauwer met drie punten hield ons daarna op voorsprong (5-4). Draaien deden we met het kleinste verschil bij 8-7, ondanks een mislukte Leuvense videochallenge (met nog wat protest erbovenop omdat de beelden voor één keer niet te zien waren op het scherm - in Leuven zagen we er eind november geen enkel ...). Na de kampwissel was het 'You always win with a Fin'-tijd. Twee keer op rij blokte Lankinen Poole af (12-9). Jurkovics deed de rest aan het net. De boomlange Oostenrijker mocht de eerste matchbal afmaken na een slecht verwerkte opslag van Lankinen.

Het dak van Vauban ging eraf. En terecht! Een wereldmatch was het niet, maar het eindresultaat was er wel. Op zondag 2 maart kleuren de tribunes van het Sportpaleis opnieuw groen! Vanmiddag weten we of het opnieuw een West-Vlaamse finale wordt. Of stunt het Aalst van Depestele in extremis door Knack te verslaan?

Wie de tegenstander ook wordt, bussen vullen zullen we. Want geloven in de opperste bekroning, dat doet al wie een groen hart heeft. Forza VCM!

Startten voor Decospan Menen: Lankinen (7), Lilembo (8), Van de Velde (5), Jurkovics (9), Vandecaveye (11), Gempin (23), Ver Eecke / Bille (libero's)
Kwamen in: De Vleeschhauwer (10), Lecat (1), Verhamme

(Stijn)

• retou.pdf