Is er een speler in de zaal?

30 maart 2024

Decospan Menen - Waremme Volley: 2-3

Setstanden: 25-19, 21-25, 19-25, 25-16, 15-17

15-17 in set 1. Anes Perezic landt op een bezoekende voet en zijgt neer. Is er dokter in de zaal? Jawel! En een kine? Uiteraard. Een vervanger voor de onfortuinlijke Zwitser? Eliot! Ah nee, die zit in zijn gewone kleren te kijken. Ook al gekwetst? Nee hoor. Hoe kan dat dan? Even naar Brussel bellen...

Als Murphy zich woensdag geposteerd had in de afzink naar de Kanarieberg, dan had hij zich gisterenavond naar binnen gewerkt in Rekkem. Het plotse vertrek van Marin Dukic waren we al bijna vergeten, maar op de koop toe was ook Yentl Bille geblesseerd. Frank Depestele kon dus nog kiezen uit tien spelers. Ah nee, negen, want Eliot De Vleeschhauwer mocht niet meedoen.

Waarom de youngster noodgedwongen moest toekijken, is een moeilijk te begrijpen verhaal. Het zit zo: in de paasvakantie speelt hij met de Young Red Dragons een toernooi. Tot daar aan toe, je wil een jonge speler die kans niet ontnemen. Maar als de bond eist dat de bewuste speler tien dagen voor aanvang van het toernooi niet meer aantreedt met zijn eigen ploeg, dan gaat dat toch een paar bruggen te ver. Als club betaal je dus, maar je krijgt er niets voor terug. Een vreemde kronkel, nietwaar? Als hoofdaanvaller nummer twee dan nog geblesseerd uitvalt, wordt het nog schrijnender... Decospan Menen is trouwens niet het enige slachtoffer van dit spelletje: Leuven kon niet rekenen op libero Verwimp en bij Aalst ontbrak spelverdeler Ponseele. Toevallig hebben 'de grote twee' geen dergelijke youngsters in hun rangen. We kunnen ons niet van de indruk ontdoen dat het protest groter zou geweest zijn was dat wel zo geweest. Voor ons waren de titelfinales al lang niet meer haalbaar, maar bij Leuven zouden ze toch het woord 'competitievervalsing' in de mond kunnen nemen.

Terug naar de wedstrijd. Bij 15-17 moest Frank Depestele zijn team dus noodgedwongen door elkaar halen. Seppe Van Hoyweghen verhuisde naar de opposite, Thiemen Ocket verving hem aan de pas en Mathieu Vanneste en Gilles Vandecaveye waren de enige overblijvende receptie-hoeken. Op adrenaline duwde Decospan in die opstelling zowaar door naar 25-19. Niet toevallig stond Thiemen lang aan de opslaglijn. Hadden we de tiebreak gewonnen, Klinkenberg had nachtmerries gehad van zijn opslagen. Keer op keer bracht onze jarige setter hem in verlegenheid.

Het vervolg van de wedstrijd werd een aangenaam kijkstuk. Eindelijk was er nog eens veel sfeer in de sporthal. We ontdekten dat Seppe het zeker niet onaardig deed als hoofdaanvaller, we kregen ook de bevestiging dat Thiemen een mooie pas in de vingers heeft, we noteerden dat Gilles 51 keer (!) moest aanvallen en we trokken zeven winnende bloks naast Arno. Maar we leerden ook dat Pierre Perin helemaal klaar is om potten te breken in Maaseik, dat Kevin Klinkenberg verre van versleten is en dat Waremme met Louis Laenen ook nog een talentvolle jonge opposite in de rangen heeft. Waarom de scheidsrechter twee keer met geel moest zwaaien in dit duel, is ons wel een raadsel.

Dat Waremme uiteindelijk de overwinning pakte, lag enerzijds aan onze niet altijd even secure receptie en iets te veel foutjes op het verkeerde moment, anderzijds veegde Waremme heel veel van de vloer (13-12 in de tiebreak werd zo 13-13 in plaats van 14-12) en aan ons zwarte beest van dit seizoen, genaamd Pierre Perin.

De volgende wedstrijd is de derby in Roeselare. Benieuwd welke opstelling Frank daar uit zijn hoed zal moeten toveren....

Zalig Pasen en geniet van de Ronde morgen! Ook daar zit de ziekenboeg vol, maar zal zonder twijfel toch spektakel geserveerd worden.